بخش اول:دانستنی های زبان (فعل آینده)

تعریف فعل آینده:

فعلی است که انجام کار را در زمان آینده نشان می دهد.

فعل آینده در زبان فارسی یک نوع است.

روش ساخت فعل آینده:

خواه+شناسه مضارع+بن ماضی

---

---

نکته22؟

فعل می خواهم مضارع اخباری است و همیشه

 خواه+شناسه +بن ماضی فعل آینده می سازد.

---

---

نکته23؟

فعل امر و نهی از بن مضارع ساخته می شود.

بخش اول:دانستنی های زبان(تریقه ی ساخت مضارع اخباری-التزامی ومستمر)

تعریف مضارع اخباری:

انجام کار را به صورت قطعی وحتمی نشان می دهد

روش ساخت مضارع اخباری:

می+بن مضارع+شناسه مضارع

مانند:

می بینم-می بینی- می بینید و...

---

---

نکته13؟

در فعل های پیشوندیعلامت فعل مضارع (می)بین پیشوندوفعل اصلی می آید.

---

---

نکته14؟

در فعل های مرکب هم ، علامت مضارع اخباری (می)بین اسم یا صفت و فعل می آید.

---

---

تعریف مضارع التزامی:

انجام کار را با شک ، تردید، امید و آرزو بیان می کند.

روش ساخت مضارع التزامی:

ب+بن مضارع+شناسه مضارع

مانند:

ببینم-ببینی-ببیند و.....

---

---

نکته 15؟

در فعل مضارع التزامی معمولا در فعل های پیشوندی علامت مضارع حذف می شود.

---

---

نکته16؟

فعل دارم و است با اینکه علامت مضارع را ندارند،مضارع اخباری هستند.

---

---

تعریف مضارع مستمر:

فعلی که هم اکنون در حال انجام است.

روش ساخت مضارع مستمر(جاری):

دارم-داری-دارد-دارید-داریم-دارند+مضارع اخباری

مانند:

دارم می بینم-دارید می بینید و...

---

---

نکته17؟

در فعل ضارع مستمر پیشوند فعل بین دو قسمت مضارع مستمر می آید.

---

---

نکته18؟

در فعل مرکب هم ،اسم یا صفت بین دو قسمت مضارع مستمر می آید.

---

---

نکته19؟

معمولا بین دوقسمت فعل مضارع مستمر فاصله می افتد و نباید آن ها را دوفعل جدا به حساب آورد.

---

---

نکته20؟

معمولا مضارع اخباری را به جای آینده به کار می بریم .سال آینده به مسافرت می رویم.

---

---

نکته21؟

فعل مضارع اخباری و التزامی گاهی بدون نشانه ی آغازین به کار می روند 

و از معنی آنها مشخص می شود فعل اخباری است یا التزامی

بخش اول:دانستنی های زبان (انواع فعل مضارع)

فعل مضارع:

فعلی است که انجام کار را در زمان حال و آینده نشان می دهد.

انواع فعل مضارع:

1-مضارع اخباری 2-مضارع التزامی 3-مضارع مستمر(جاری)

بخش اول:دانستنی های زبان (زمان فعل)

زمان فعل:

فعل از نظر زمان به سه دسته تقسیم می شود:

ماضی(گذشته)-مضارع(حال)

آینده

گذشته(قبلا)	مضارع(الآن)	آینده(بعدا)
رفتم	میروم	خواهم رفت
دید	ببیند	خواهم دید
شنیده بودیم	داریم میشنویم	خواهیم شنید

بخش اول:دانستنی های زبان (شناسه)

شناسه :

یا نهاد اجباری بخشی از فعل است که شخص و شمار فعل را نشان می دهد.

شناسه به جز فعل آینده همیشه در پایان فعل می آید:
مانند:رفته بودیم:رفته بود+یم

شناسه ها در زبان پارسی 6 نوع می باشد

 که در فعل ماضی عبارتدند از:

شخص	شمار	شناسه	شخص	شمار	شناسه
اول شخص	مفرد	ــَــم	اول شخص	جمع	یم
دوم شخص	مفرد	ی	دوم شخص	جمع	ید
سوم شخص	مفرد	ندارد/Q	سوم شخص	جمع	ــَـند

شنا سه ها در فعل مضارع عبارتند از:

شخص	شمار	شناسه	شخص	شمار	شناسه
اول شخص	مفرد	ــَـم	اول شخص	جمع	یم
دوم شخص	مفرد	ی	دوم شخص	جمع	ید
سوم شخص	مفرد	ــَـد	سوم شخص	جمع	ــَــند

نکته 11؟

فعل هایی که بن ماضی و مضارع درمصدر آنها وجود دارد.

سوم شخص مفرد ماضی استمراری با دوم شخص

جمع مضارع اخباری یا بعضی از ساخت ها یکی است.

---

---

نکته12؟

فعل ماضی در سوم شخص مفرد شناسه دیده نمی شود

 به جز ماضی التزامی که شناسه مضارع می گیرد.

بخش اول:دانستنی های زبان (برای بدست آوردن بن مضارع)

نکته7؟

معمولا فعل هایی که آخر بن ماضی آن ها(شت)داشته باشد 

اگر(شت)را برداریم و به آخر آن (ر) اضافه کنیم

بن مضارع بدست می آوریم.

---

---

نکته8؟

معمولا فعل هایی که آخر بن ماضی آن ها(خت)داشته باشد اگر(خت) را برداریم 

وبه آخر آن (ز) اضافه کنیم ، بن مضارع بدست می آید

---

---

نکته 9؟

معمولا فعل هایی که آخر بن ماضی آن ها (رفت)داشته باشد.

اگر(رفت)را برداریم و به آخر آن(ب)اضافه کنیم 

بن مضارع بدست می آید.

---

---

نکته10؟

معمولا فعل هایی که آخر بن ماضی آن ها (ود)داشته باشد

اگر(ود)را برداریم و به آخر آن ( ا)اضافه کنیم

بن مضارع بدست می آید.

بخش اول:دانستنی های زبان (حروف میانجی)

حروف میانجی:

حروفی هستند که برای راحت تر شدن تلفظ به کلمات افزوده می شوند.

هرگاه دو مصوت بخواهند به هم بچسبند بین آن ها صامت میانجی می آید.

مهم ترین حروف میان جی عبارتند از:

((ی))((گ))((ک))((ج))((و))((ا))

مانند:

دانشجو+آن=دانشجویان/ب+آ=بیا

پرنده+آن=پرندگان/زنده+ی=زندگی 

بخش اول:دانستنی های زبان(فعل - مصدر)

مصدر:

ریشه ی فعل است و نوع کار را بدون شخص وزمان نشان می دهد.

تمام مصدر ها ی زبان

فارسی به((دَن))یا((تَن))ختم می شود.

مانند :

دویدن - خوردن -پختن و...

بخش اول:دانستنی های زبان( بن ماضی-مضارع)

بن ماضی:

در ساخت انواع فعل ماضی و آینده وبعضی اسم ها و صفت ها به کار میرود.

روش بدست آوردن بن ماضی :

با بدست آمدن مصدر فعل از آخر آن((ن))را برمی داریم.

فعل	مصدر	بن ماضی
آمده است	آمدن	آمد
داریم	داشتن	داشت

بن مضارع:

برای ساختن بن مضارع و برخی اسم ها و صفت ها به کار می رود.

برای بدست آوردن بن مضارع:

ابتدا فعل امر یا دستوری می سازیم سپس حرف((ب))را از اول آن بر می داریم.

فعل	فعل امر	بن مضارع
بافته است	بباف	باف
می شنویم	بشنو	شنو

نکته5؟

فعل هایی که با ((الف))آغاز می شوند ، معمولا هنگام ساخت فعل امر((الف ))حذف می گردد.

نکته6؟

در ساخت فعل امر این فعل ها، معمولا حرف ((ی))میانجی می شود.

بخش اول:دانستنی های زبان (فعل)

فعل:

کلمه ای است که انجام دادن کاری یا روی دادن حالتی در زمان مشخص نشان می دهد.

فعل از دو قسمت ((بن وشناسه))تشکیل شده است.

بن فعل ریشه ی فعل است ونوع کار را نشان می دهد.

بخش اصلی معنای جمله و انتقال دهنده پیام ((بن))است.

فعل ، محور معنایی جمله است .

فعل همیشه نقش فعلی دارد.

هر فعلی از بن ((ماضی و مضارع))ساخته شده است.